Witajcie!

Z radością i ekscytacją przygotowywałyśmy się z Karoliną do naszego warsztatu – spotkania z Dziką Kobietą, instynktami i zwierzęcymi przewodnikami. Jeszcze wiał mroźny wiatr i wiosna nieśmiało przebijała się przez powierzchnię, jednak piękne było nasze spotkanie ze stadem koni, mocno poczułam ich energię, siłę, miękkość i dzikość. Na początku były przestraszone, prychały i wierzgały, potrzebowały czasu, żeby nas trochę obwąchać, pobyć z nami, zaakceptować i poczuć się bezpiecznie z naszym tańcem i bębnami. Karolina zna ich język i potrafi z nimi rozmawiać, wydając różne dźwięki. Tak więc raz po raz podchodziły do nas i pozwalały się do siebie zbliżyć. Mogłam na chwilę przytulić się do tego dużego zwierzęcia, poczuć jego puls, ciepło, delikatność. Koń odchodził, kiedy miał ochotę. Uzmysłowiłam sobie, że relacja taka bazuje na czuciu, nie można tu udawać czy przewidzieć reakcje.

Miałam okazję bębnić i tańczyć pośród stada koni – niezwykłe doświadczenie. Konie przyglądały się z ciekawością i kręciły wokół nas obdarzając coraz większym zaufaniem – nikt ich nie prosił, by ustawiały się do zdjęcia, same decydowały, kiedy chcą podejść. Zaklinałyśmy z Karoliną wiosnę aż przemarzły nam stopy i dłonie. Ale poczułam jak pęka zimowa skorupa i przebija się nowe, dobre i świeże. Odkryłyśmy, że przy ziemi jest naprawdę cieplej, ciszej i bezpieczniej.