Warszawskie Dni Terapii Tańcem i Ruchem organizowane przez Ośrodek IBA to ważne wydarzenie dla każdego miłośnika pracy z ciałem. Spotkania z DMT (dance movement therapy) trwały od 13-15 listopada 2015. Dni są zarówno dla osób, które nie miały dotąd doświadczenia z terapią tańcem, jak i dla tych już doświadczonych, szukających nowych inspiracji. Mimo bardzo dużych grup warsztatowych, panuje sympatyczna, ciepła atmosfera – ja czułam się bezpiecznie i komfortowo. W przypadku tak wrażliwego obszaru jak praca z ciałem, umysłem i emocjami poczucie bezpieczeństwa i wsparcie grupy są bardzo istotne.
Ja wróciłam z Dni DMT z dobrą energią, inspiracjami, otwarciem, poczuciem bycia widzianą i słyszaną, i z taką wdzięcznością za poznawanie innych ludzi w ruchu, bez zbędnych słów i masek, za życzliwych ludzi, czujących, uważnych.
W tym roku bazą warsztatów były przede wszystkim metody Laban Bartenieff Movement i Ruch Autentyczny, a także Body Mind Centering. Uzupełnieniem dla praktyki były bardzo ciekawe seminaria:
1. WPŁYW PRACY Z CIAŁEM, OPARTEJ O LABAN BARTENIEFF MOVEMENT SYSTEM, NA REGULACJĘ EMOCJI. (Agnieszka Sokołowska)
2. ZASTOSOWANIE RUCHU AUTENTYCZNEGO W ROZWOJU OSOBISTYM I PSYCHOTERAPII. (Izabela Guzek)
2. ROZUMIENIE WŁASNEGO RUCHU JAKO SPOSÓB PRACY PRZY ZABURZENIACH NERWICOWYCH. (Daria Rembiszewska)
3. SZTUKA (W) RUCHU. (Katarzyna Dańska)
To co mówią i piszą terapeutki tańcem z IBY jest mi bardzo bliskie, dlatego dzielę się cytatem, który jest też kwintesencją warsztatów tej edycji Dni:
„Nasze ciało jest rodzajem autobiografii. Ucieleśniamy jakość naszych pierwszych relacji, środowiskowe oczekiwania, kulturowe normy i indywidualne przeżycia. Pracując z ruchową improwizacją, metaforą, odkrywamy ucieleśnione wzory, przekonania, czasem zapomniane historie. Wewnętrzne narracje zostają fizycznie wyrażone. Stają się świadome, nazwane i mogą być przetworzone. Z kolei wzmacniając naturalne połączenia w ciele, rozbudowując repertuar ruchowych jakości rozwijamy możliwości doświadczania i wyrażania siebie. Przywracamy żywy kontakt ze światem fizycznym doznań, które komunikują nam, co jest dla nas naturalne, przyjazne, bezpieczne lub nie. Za tym wszystkim stoi nadrzędny cel wzmocnienia jedności intelektualnej, emocjonalnej i cielesnej.”
fot. Anna Ostafil